De titel van dit bericht zegt eigenlijk voldoende, maar omdat een titel zonder tekst een beetje belachelijk is zal ik toch wat meer uitleg geven.
Eind augustus kreeg ik bovenop de pijn aan mijn adductoren en buikspieren ook nog eens last achteraan mijn bekken. Deze pijn was zo hevig dat er van lopen absoluut geen sprake meer was. Ik besloot om 8 weken rust te nemen, in de hoop dat zowel adductoren, buikspieren en bekken konden herstellen. Voor de zekerheid liet ik ook een botscan nemen om een stressfractuur uit te sluiten. Hier was niets op te merken.
De 8 weken rust zijn ondertussen voorbij en maandag probeerde ik voor het eerst terug te lopen. Ik was, zonder overdrijven, 50 m ver toen de pijn aan mijn buikspieren en adductoren opnieuw de kop opstak. Na 5 minuten was ze even hevig als 8 weken geleden. Bij deze weet ik meteen zeker dat rust me bij deze blessure niet gaat helpen. Vandaar dat ik ga proberen opnieuw dagelijks 20 à 30 minuten te lopen. Of dit gaat lukken is nog maar de vraag want de pijn aan mijn bekken is wel minder, maar voel ik met de dag toenemen.
De behandeling bij de osteopaat heb ik ondertussen stopgezet. Deze bracht geen beterschap. Ondertussen ben ik in de 4e week van mijn spartanova-programma. Hierbij moet ik, na een uitgebreide screening, dagelijks een reeks oefeningen uitvoeren die de zwakke schakels in mijn lichaam moet versterken. Voorlopig een mooie (en dure) theorie die in de praktijk weer niet lijkt te werken. Vier weken is natuurlijk nog te vroeg om conclusies te trekken en dus zal ik nog minstens 4 weken gretig mijn programma afwerken. Daarna vrees ik weer verder te moeten kijken. Ik heb nog wel een aantal probeersels in mijn achterhoofd. Voorlopig lijk ik nog geen oplossing gevonden te hebben, maar we geven niet op. Ideetjes zijn welkom.
Aan de crossers: veel succes dit seizoen en geniet van elk spatje modder! Ik zou maar wat graag in jullie spikes staan.
Grtz Pieter
Eind augustus kreeg ik bovenop de pijn aan mijn adductoren en buikspieren ook nog eens last achteraan mijn bekken. Deze pijn was zo hevig dat er van lopen absoluut geen sprake meer was. Ik besloot om 8 weken rust te nemen, in de hoop dat zowel adductoren, buikspieren en bekken konden herstellen. Voor de zekerheid liet ik ook een botscan nemen om een stressfractuur uit te sluiten. Hier was niets op te merken.
De 8 weken rust zijn ondertussen voorbij en maandag probeerde ik voor het eerst terug te lopen. Ik was, zonder overdrijven, 50 m ver toen de pijn aan mijn buikspieren en adductoren opnieuw de kop opstak. Na 5 minuten was ze even hevig als 8 weken geleden. Bij deze weet ik meteen zeker dat rust me bij deze blessure niet gaat helpen. Vandaar dat ik ga proberen opnieuw dagelijks 20 à 30 minuten te lopen. Of dit gaat lukken is nog maar de vraag want de pijn aan mijn bekken is wel minder, maar voel ik met de dag toenemen.
De behandeling bij de osteopaat heb ik ondertussen stopgezet. Deze bracht geen beterschap. Ondertussen ben ik in de 4e week van mijn spartanova-programma. Hierbij moet ik, na een uitgebreide screening, dagelijks een reeks oefeningen uitvoeren die de zwakke schakels in mijn lichaam moet versterken. Voorlopig een mooie (en dure) theorie die in de praktijk weer niet lijkt te werken. Vier weken is natuurlijk nog te vroeg om conclusies te trekken en dus zal ik nog minstens 4 weken gretig mijn programma afwerken. Daarna vrees ik weer verder te moeten kijken. Ik heb nog wel een aantal probeersels in mijn achterhoofd. Voorlopig lijk ik nog geen oplossing gevonden te hebben, maar we geven niet op. Ideetjes zijn welkom.
Aan de crossers: veel succes dit seizoen en geniet van elk spatje modder! Ik zou maar wat graag in jullie spikes staan.
Grtz Pieter