Na 6 weken training was het tijd om de benen voor het eerst terug te testen in competitie. Ik koos in Oostmalle voor de langste afstand d.w.z. de 10 mijl. Door de hitte zou het nog meer dan anders belangrijk worden om mijn wedstrijd goed in te delen.
Tijdens de eerste van 3 ronden lag het tempo niet al te hoog en hier was ik niet rouwig om. Bert Martens koos na 1 km het hazenpad en er werd niet direct gereageerd. Ik besloot het gat zelf toe te lopen zodat we één km later terug bij hem kwamen. Verder hield ik mij de eerste ronde vooraan afzijdig. Na die eerste ronde bleven we vooraan nog met een man of vijf over (Nick Renders, Tom Van Gestel, Michel Kerstens, Bert Martens en ikzelf. Een ronde later waren we onder impuls van Nick Renders nog maar met drie. Bij het ingaan van de laatste ronde kwam ikzelf nog eens aan kop waardoor Michel Kerstens enkele meters moest laten. Nick nam 500m verder opnieuw het initiatief en voor het eerst in de wedstrijd kreeg ik het lastig. Op ruim één km van het einde had ik het gevoel dat bij Nick ook het beste eraf was waardoor ik eerst naast hem kon komen lopen en nadien zelf het tempo ging bepalen. Ik dacht nog een degelijk eindschot in de benen te hebben, maar dat viel toch even tegen. Toch kon ik bij het inlopen van het park op 500m van het einde een klein beetje voorsprong nemen en dit uiteindelijk ook houden om te winnen in 57'16. Nick Renders (57'24) werd 2e voor Michel Kerstens (3e - 57'55), Bert Martens (4e - 58'23) en Tom Van Gestel (5e - 59'06).
Ik kan niet anders dan tevreden zijn dat ik terug wedstrijden kan lopen en ook meteen kan winnen. De tijd was eigenlijk van geen belang, maar is eerder aan de trage kant. De warmte en het tactisch verloop van de wedstrijd zullen daar voor veel tussen zitten.
Volgende wedstrijd loop ik bij leven en welzijn tussen Averbode en Tongerlo. De halve marathon in Nijlen van 2 dagen later loop ik niet. Als dit een geruststelling mag zijn voor diegene die mijn wedstrijdschema hadden bekeken en dachten dat het mijn ambitie was om zo vlug mogelijk terug gekwetst te geraken.
Grtz Pieter
Tijdens de eerste van 3 ronden lag het tempo niet al te hoog en hier was ik niet rouwig om. Bert Martens koos na 1 km het hazenpad en er werd niet direct gereageerd. Ik besloot het gat zelf toe te lopen zodat we één km later terug bij hem kwamen. Verder hield ik mij de eerste ronde vooraan afzijdig. Na die eerste ronde bleven we vooraan nog met een man of vijf over (Nick Renders, Tom Van Gestel, Michel Kerstens, Bert Martens en ikzelf. Een ronde later waren we onder impuls van Nick Renders nog maar met drie. Bij het ingaan van de laatste ronde kwam ikzelf nog eens aan kop waardoor Michel Kerstens enkele meters moest laten. Nick nam 500m verder opnieuw het initiatief en voor het eerst in de wedstrijd kreeg ik het lastig. Op ruim één km van het einde had ik het gevoel dat bij Nick ook het beste eraf was waardoor ik eerst naast hem kon komen lopen en nadien zelf het tempo ging bepalen. Ik dacht nog een degelijk eindschot in de benen te hebben, maar dat viel toch even tegen. Toch kon ik bij het inlopen van het park op 500m van het einde een klein beetje voorsprong nemen en dit uiteindelijk ook houden om te winnen in 57'16. Nick Renders (57'24) werd 2e voor Michel Kerstens (3e - 57'55), Bert Martens (4e - 58'23) en Tom Van Gestel (5e - 59'06).
Ik kan niet anders dan tevreden zijn dat ik terug wedstrijden kan lopen en ook meteen kan winnen. De tijd was eigenlijk van geen belang, maar is eerder aan de trage kant. De warmte en het tactisch verloop van de wedstrijd zullen daar voor veel tussen zitten.
Volgende wedstrijd loop ik bij leven en welzijn tussen Averbode en Tongerlo. De halve marathon in Nijlen van 2 dagen later loop ik niet. Als dit een geruststelling mag zijn voor diegene die mijn wedstrijdschema hadden bekeken en dachten dat het mijn ambitie was om zo vlug mogelijk terug gekwetst te geraken.
Grtz Pieter