Wat de ronde van Vlaanderen voor het wielrennen is, is de Antwerp 10 Miles voor het lopen. De hoogmis voor lopend Vlaanderen vond gisteren onder een stralende lentezon plaats. Maar liefst 35000 lopers en 90000 supporters zochten hun weg naar ’t Stad.
“Doseren” is het codewoord voor een goed resultaat en dat had ik mezelf vooraf goed ingeprent. De start was zoals elk jaar verschroeiend. Ik zocht mijn eigen tempo maar miste hierdoor wel de aansluiting met de hele grote kopgroep. Gelukkig vond ik na 1 km al mijn compaan van vorig jaar Raphael Durviaux. Samen met PieterJan De Bosscher liepen we door de Kennedytunnel. Raphael liep behoorlijk stevig de tunnel uit zodat Pieterjan de rol moest lossen. Nog voor de kaaien konden we o.a. Bjorn Willems bijhalen en we kwamen ook duidelijk korter bij een groepje met o.a. Kristof Nackaerts en Olivier Van Hoey (vorig jaar 12e). Halfweg kwamen we door in 26’15, meer dan snel genoeg. Even later konden we de aansluiting bij het groepje voor ons maken. Hier ging ik in even in de fout door met de wind op kop ook meteen naar de leiding van deze groep te gaan. De massa supporters langs de Kaaien was nog groter dan vorig jaar en dat bracht me even in de verleiding om wat te hard te gaan. Gelukkig zag (en voelde) ik vlug dat dit geen goed idee was. Na dik 9 km, toen we richting de Meir liepen hervond Kristof Nackaerts blijkbaar zijn 2e adem en met een snedige demarrage liep hij van ons weg. Ook de Meir was één groot kippenvelmoment met dank aan de joelende massa. Ik maakte me stilaan op voor het slot van de wedstrijd wanneer plots Steven Van De Casteele en David De Grooff uit de achtergrond op en over ons groepje ging. Ik schrok even, want had de 2 niet zien komen. Ik probeerde te volgen maar na 12,5km moest ik hen laten gaan. Ik moest even naar adem happen en me terug achter Raphael zetten. Net als vorig jaar doorliepen we samen de Waaslandtunnel. Net als toen zat ik comfortabel in zijn spoor tijdens de lastige hellende strook bij het uitlopen van de tunnel. Een jaar geleden wachtte ik tot we boven waren om mijn aanval in te zetten. Nu zag ik nog enkele atleten die met een sterk slot nog binnen bereik waren en besloot ik halfweg de klim al aan te zetten. Koen Wilssens, Pieter Hendrickx, Kristof Nackaerts, Steven Van De Casteele, David De Grooff, Lahsene Bouchikhi en nog een atleet die helemaal stil stond hadden we in ons vizier. Die laatste liepen we voorbij, maar Raphael kreeg ik er niet af en toen we op het vlakke stuk kwamen op 1 km van het einde kon ik niet onmiddellijk doortrekken. Blijkbaar had ik toch niet meer zo veel energie in de tank. Raphael ging me terug voorbij en ik beet me vast in zijn spoor. Pas de laatste 150m kon ik met een ultieme sprint Raphael achter mij laten. Hierdoor strandde ik op de hielen van Lahsene Bouchikhi. Ik liep na 53’27 over de aankomst, wat 21” sneller is dan vorig jaar. Met deze tijd werd ik 16e. Ondanks ik na Bouchikhi over de streep liep sta ik toch voor hem in de uitslag. Vermoedelijk omdat hij bij de start enkele rijen voor mij stond en zijn chip dus eerder geactiveerd werd.
Terugblikkend op deze wedstrijd ben ik tevreden over mijn prestatie. Ik maakte amper fouten en had mijn wedstrijd goed ingedeeld. Het was een sterk bezette editie en de atleten die voor mij eindigde waren simpelweg beter. Daarnaast moet ik ook tot de conclusie komen dat dit zonder enige concurrentie de mooiste wedstrijd in Vlaanderen is. De sfeer was nog geweldiger dan de voorbije jaren. Over de hele 16 km stond een massa volk wat het beste in je naar boven laat komen. Iedere loper zou dit minstens 1 x in zijn leven moeten beleven.
Uitslag vanaf dinsdag op: http://www.dvvantwerp10miles.be/
Foto's zie fotopagina.
Grtz Pieter
“Doseren” is het codewoord voor een goed resultaat en dat had ik mezelf vooraf goed ingeprent. De start was zoals elk jaar verschroeiend. Ik zocht mijn eigen tempo maar miste hierdoor wel de aansluiting met de hele grote kopgroep. Gelukkig vond ik na 1 km al mijn compaan van vorig jaar Raphael Durviaux. Samen met PieterJan De Bosscher liepen we door de Kennedytunnel. Raphael liep behoorlijk stevig de tunnel uit zodat Pieterjan de rol moest lossen. Nog voor de kaaien konden we o.a. Bjorn Willems bijhalen en we kwamen ook duidelijk korter bij een groepje met o.a. Kristof Nackaerts en Olivier Van Hoey (vorig jaar 12e). Halfweg kwamen we door in 26’15, meer dan snel genoeg. Even later konden we de aansluiting bij het groepje voor ons maken. Hier ging ik in even in de fout door met de wind op kop ook meteen naar de leiding van deze groep te gaan. De massa supporters langs de Kaaien was nog groter dan vorig jaar en dat bracht me even in de verleiding om wat te hard te gaan. Gelukkig zag (en voelde) ik vlug dat dit geen goed idee was. Na dik 9 km, toen we richting de Meir liepen hervond Kristof Nackaerts blijkbaar zijn 2e adem en met een snedige demarrage liep hij van ons weg. Ook de Meir was één groot kippenvelmoment met dank aan de joelende massa. Ik maakte me stilaan op voor het slot van de wedstrijd wanneer plots Steven Van De Casteele en David De Grooff uit de achtergrond op en over ons groepje ging. Ik schrok even, want had de 2 niet zien komen. Ik probeerde te volgen maar na 12,5km moest ik hen laten gaan. Ik moest even naar adem happen en me terug achter Raphael zetten. Net als vorig jaar doorliepen we samen de Waaslandtunnel. Net als toen zat ik comfortabel in zijn spoor tijdens de lastige hellende strook bij het uitlopen van de tunnel. Een jaar geleden wachtte ik tot we boven waren om mijn aanval in te zetten. Nu zag ik nog enkele atleten die met een sterk slot nog binnen bereik waren en besloot ik halfweg de klim al aan te zetten. Koen Wilssens, Pieter Hendrickx, Kristof Nackaerts, Steven Van De Casteele, David De Grooff, Lahsene Bouchikhi en nog een atleet die helemaal stil stond hadden we in ons vizier. Die laatste liepen we voorbij, maar Raphael kreeg ik er niet af en toen we op het vlakke stuk kwamen op 1 km van het einde kon ik niet onmiddellijk doortrekken. Blijkbaar had ik toch niet meer zo veel energie in de tank. Raphael ging me terug voorbij en ik beet me vast in zijn spoor. Pas de laatste 150m kon ik met een ultieme sprint Raphael achter mij laten. Hierdoor strandde ik op de hielen van Lahsene Bouchikhi. Ik liep na 53’27 over de aankomst, wat 21” sneller is dan vorig jaar. Met deze tijd werd ik 16e. Ondanks ik na Bouchikhi over de streep liep sta ik toch voor hem in de uitslag. Vermoedelijk omdat hij bij de start enkele rijen voor mij stond en zijn chip dus eerder geactiveerd werd.
Terugblikkend op deze wedstrijd ben ik tevreden over mijn prestatie. Ik maakte amper fouten en had mijn wedstrijd goed ingedeeld. Het was een sterk bezette editie en de atleten die voor mij eindigde waren simpelweg beter. Daarnaast moet ik ook tot de conclusie komen dat dit zonder enige concurrentie de mooiste wedstrijd in Vlaanderen is. De sfeer was nog geweldiger dan de voorbije jaren. Over de hele 16 km stond een massa volk wat het beste in je naar boven laat komen. Iedere loper zou dit minstens 1 x in zijn leven moeten beleven.
Uitslag vanaf dinsdag op: http://www.dvvantwerp10miles.be/
Foto's zie fotopagina.
Grtz Pieter