Na de 10 miles van Antwerpen stond vandaag de voor mij tweede belangrijke wedstrijd van het seizoen op het programma. Tussen Tongerlo en Averbode werd vandaag de Abdijentocht gelopen. Vorig jaar werd ik 4e. Dit jaar was podium het doel. Vooraf had ik me heel goed ingeprent dat ik mijn wedstrijd goed moest indelen.
De eerste kilometer kon ik me goed aan mijn voornemen houden, terwijl een ontkentende Jelle Bertels toen al het hazenpad had gekozen. Tijdens de tweede kilometer trok een voor mij onbekende atleet het tempo op. Ik zat in zijn spoor en voor ik het goed en wel besefte liepen we al een kilometer van 3'10. Dit is toch wel te snel tijdens een wedstrijd over ruim 16 km. Evenmin had ik door dat we met twee een gat hadden geslagen op de anderen. Ik besloot voorzichtig te volgen, maar liet regelmatig enkele meters wanneer het iets te snel ging. Toch ging ook kilometer drie in 3'15. Toen we in het centrum van Westerlo kwamen liet de atleet bij me plots het tempo drastisch zakken. Plots liep ik daar na drie kilometer op mijn eentje op al 100m afstand van Jelle Bertels en een kleine 100m voor een pak sterke atleten. Dit was absoluut niet waar ik wou zitten met nog 12 km voor de boeg. Ik besloot verder mijn tempo te lopen en probeerde nog iets over te houden voor wanneer eventuele achtervolgers zouden terug keren.
Door het vele losse zand, de strakke wind en het heuvelachtige parkoers voelde ik naarmate dat de wedstrijd vorderde de krachten stillaan uit mijn benen vloeien. Kwam daar nog eens bovenop dat ik ontzettend veel last kreeg van mijn darmen. Hierdoor kon ik niet drinken en dit is eigenlijk toch wel nodig wanneer de wedstrijd bijna één uur duurt. De te snelle tweede en derde kilometer lieten zich nu goed voelen. Na ongeveer 11 kilometer kwam Jo Prims bij me. Ik kon nog even aanpikken, maar kon het tempo niet meer hoog houden en moest hem laten gaan. Een dikke kilometer later kwam ook nog de Australiër Andre Lagerche me voorbij gestoven. Zijn tempo lag echt veel hoger dan dat van mezelf. Van aanpikken was geen sprake meer. Tijdens de laatste hellende stroken en het stuk wind op kop rond de vijver stond ik helemaal stil. Ik was compleet leeg, maar kon toch nog Wesley Van De Gaer afhouden. Zo liep ik zwaar teleurgesteld als 4e over de aankomst in een tijd van +/- 56'40 voor 16,12 km. Jelle Bertels won overtuigend de wedstrijd voor Jo Prims en Andre Lagerche.
Deze week ben ik van plan geen meter te lopen. Van de vorige 9 weken waren er 8 bij van meer dan 100 km. Misschien was dit toch iets teveel van het goede, want na de 10 Miles in Antwerpen heeft me dit niets meer opgebracht. Of hoe inzet toch niet altijd beloond wordt.
Foto's zijn te vinden op de foto-pagina.
Uitslag:http://sport.be.msn.com/runningtour/abdijentocht/2011/nl/nieuws/?Article_ID=516122
Grtz Pieter
De eerste kilometer kon ik me goed aan mijn voornemen houden, terwijl een ontkentende Jelle Bertels toen al het hazenpad had gekozen. Tijdens de tweede kilometer trok een voor mij onbekende atleet het tempo op. Ik zat in zijn spoor en voor ik het goed en wel besefte liepen we al een kilometer van 3'10. Dit is toch wel te snel tijdens een wedstrijd over ruim 16 km. Evenmin had ik door dat we met twee een gat hadden geslagen op de anderen. Ik besloot voorzichtig te volgen, maar liet regelmatig enkele meters wanneer het iets te snel ging. Toch ging ook kilometer drie in 3'15. Toen we in het centrum van Westerlo kwamen liet de atleet bij me plots het tempo drastisch zakken. Plots liep ik daar na drie kilometer op mijn eentje op al 100m afstand van Jelle Bertels en een kleine 100m voor een pak sterke atleten. Dit was absoluut niet waar ik wou zitten met nog 12 km voor de boeg. Ik besloot verder mijn tempo te lopen en probeerde nog iets over te houden voor wanneer eventuele achtervolgers zouden terug keren.
Door het vele losse zand, de strakke wind en het heuvelachtige parkoers voelde ik naarmate dat de wedstrijd vorderde de krachten stillaan uit mijn benen vloeien. Kwam daar nog eens bovenop dat ik ontzettend veel last kreeg van mijn darmen. Hierdoor kon ik niet drinken en dit is eigenlijk toch wel nodig wanneer de wedstrijd bijna één uur duurt. De te snelle tweede en derde kilometer lieten zich nu goed voelen. Na ongeveer 11 kilometer kwam Jo Prims bij me. Ik kon nog even aanpikken, maar kon het tempo niet meer hoog houden en moest hem laten gaan. Een dikke kilometer later kwam ook nog de Australiër Andre Lagerche me voorbij gestoven. Zijn tempo lag echt veel hoger dan dat van mezelf. Van aanpikken was geen sprake meer. Tijdens de laatste hellende stroken en het stuk wind op kop rond de vijver stond ik helemaal stil. Ik was compleet leeg, maar kon toch nog Wesley Van De Gaer afhouden. Zo liep ik zwaar teleurgesteld als 4e over de aankomst in een tijd van +/- 56'40 voor 16,12 km. Jelle Bertels won overtuigend de wedstrijd voor Jo Prims en Andre Lagerche.
Deze week ben ik van plan geen meter te lopen. Van de vorige 9 weken waren er 8 bij van meer dan 100 km. Misschien was dit toch iets teveel van het goede, want na de 10 Miles in Antwerpen heeft me dit niets meer opgebracht. Of hoe inzet toch niet altijd beloond wordt.
Foto's zijn te vinden op de foto-pagina.
Uitslag:http://sport.be.msn.com/runningtour/abdijentocht/2011/nl/nieuws/?Article_ID=516122
Grtz Pieter