Na een goede start zocht ik vlug mijn eigen tempo. Ik werd langs alle kanten voorbij gestoken en kon in die eerste anderhalve ronde nergens aanpikken. Nadien vond ik plots toch mijn ritme (of de snelle starters begonnen aan hun terugval). Ik kon heel wat atleten remonteren en kreeg Dieter Vanstreels en Simon Waliwender in het vizier. In mijn spoor zaten Tom Meire en Bert Van Der Hoeven terwijl ik op mijn eigen comfortabele tempo liep. Op dat ogenblik liep ik rond plek 30 en had alle vertrouwen in een goede afloop. In de 3e volledige ronde kwam een sterk lopende Michael Vermeylen uit de achtergrond en voor het eerst kreeg ik het lastig. Meire en Van Der Hoeven konden wel aanpikken, terwijl ik mijn eigen tempo zocht. Dit lukte aardig en zo veel meters moest ik niet prijsgeven. In de 4e volledige ronde kwam Jelle Bertels me nog voorbij maar ik leek voldoende voorsprong te hebben op de andere achtervolgers... Tot ik in de afdaling vlak voor het ingaan van de laatste ronde steken in mijn zij kreeg. Ik moest het tempo drastisch laten zakken en begon volledig verkrampt te lopen. In een mum van tijd zaten de achtervolgers in mijn spoor. Telkens ik opnieuw het tempo probeerde te verhogen namen de steken weer de bovenhand. Op deze manier verloor ik in die slotronde nog 7!!! plaatsen en weg was mijn goede klassering. Uiteindelijk liep ik gefrustreerd als 41e (39e Belg) over de aankomst.
Ik blijf achter met een enorm "wat als" gevoel en heb echt het gevoel een enorme kans te hebben laten liggen. Ik ben er van overtuigd dat ik zonder die steken als 32e Belg (net als vorig jaar) over de aankomst was gelopen. Nooit eerder had ik zulke steken, maar nu weet ik wat Wesley De Kerpel en Kjell De Hondt regelmatig meemaken. Ik hoop dat het koude water van de vele plassen de oorzaak hiervan zijn en dat ik de volgende wedstrijden weer naar mijn mogelijkheden kan presteren.
Foto's zie fotopagina.
Uitslag: http://www.lottocrosscup.be/
Grtz Pieter