Even een update na een rustperiode. De rust heeft me deze keer geen goed gedaan. Ik hoopte hierdoor van mijn adductorenblessure verlost te geraken, maar het tegendeel was waar. Bij het hervatte van de trainingen had ik veel meer pijn dan voordien. Ondertussen heb ik een sportarts, kiné, osteopaat en podologe gecontacteerd. De eerste onderzoeken zijn achter de rug en er is een vermoeden dat de oorzaak bij mijn bekken te zoeken is. Alle focus ligt dus op pijnvrij geraken. Op aanraden van mijn sportarts loop ik ondertussen opnieuw dagelijks 40 minuten tegen een gezapig tempo. Ik loop steeds met pijn, maar dit zorgt er wel voor dat de ergste pijn zoals op de eerste dagen na een rustperiode weg blijft. Een marathonvoorbereiding op deze manier aanvatten heeft geen enkele zin. Alle geplande wedstrijden worden geschrapt en ik hoop pijnvrij te geraken voor het begin van het nieuwe veldloopseizoen.
Grtz Pieter
1 Comment
De blaren aan mijn voeten die ik vorige week in Lier had opgelopen herstelde voorspoedig waardoor ik alsnog van start kon gaan in Tessenderlo. Om 20u, bij een temperatuur die nog ruim boven de 25° lag, gingen we van start voor een ronde van 4 km gevolgd door een ronde van 6 km doorheen de sfeervolle straten van Tessenderlo.
Het deelnemersveld was indrukwekkend sterk met een snelle start tot gevolg. Ik was goed vertrokken en zocht zo vlug mogelijk mijn eigen tempo. Zo kwam ik bij een groep terecht die voor plaats 14 streed met daarbij o.a. Luc Van Es, Regis Thonon, Christophe De Keyser en Adrien Montoisy. Ik moet eerlijk bekennen dat dit voor mij stuk voor stuk onbekende atleten zijn, iets wat me niet vaak overkomt. In deze groep deed Regis Thonon het kopwerk. Voor ons liepen Kristof Nackaerts, Arnaud Renard, Nick Raeymackers en Olivier van Hoey. Bij het ingaan van de 2e ronde trok Regis Thonon het tempo de hoogte in waardoor hij van ons weg kon lopen. Ik bleef samen met triatleet Christophe De Keyser en Adrien Montoisy over in de achtervolging. We deden elk ons deel van het kopwerk, maar leken alle 3 reeds door onze beste krachten heen te zitten door de snelle start. Toch konden we Arnaud Renard op 4 km van het einde remonteren en kwamen we ook dichter bij Kristof Nackaerts. Met nog anderhalve km te gaan kon Montoisy het gat op Kristof dichtlopen terwijl ik en De Keyser bleven hangen op 20 m. Met nog 400m te gaan kwam plots vanuit het niets Frederik Op De Beeck op en over ons. Bij het opdraaien van de piste vond ik mijn sprintersbenen nog eens terug waardoor ik opnieuw naast Frederik kon komen, maar hij had duidelijk nog een extra versnelling in de benen. Al sprintend liepen we Olivier Van Hoey voorbij en kwamen we nog zeer dicht bij Montoisy en Kristof. Op het einde zat alles op een zakdoek (3” sneller = 3 plaatsen dichter), maar uiteindelijk moet ik tevreden zijn met een 15e plaats en een tijd van 32’05. Goeffrey Kyplagat wist de wedstrijd te winnen voor Lander Van Droogenbroeck (2e), Guy Fays (3e), Krijn Van Koolwijk (4e) en een sterk lopende Dennis Laerte (5e). Na mijn opgave in Lier bleef ik vertrouwen hebben in een sterke prestatie vandaag. Door het warme weer en de snelle start heb ik enorm afgezien, maar ik ben kunnen blijven strijden tot op het einde. Dit leverde een mooie tijd en een mooie klassering op waar ik zeker tevreden mee kan zijn. Ik liep slechts 19” trager dan vorig jaar, toen ik ook een goede wedstrijd liep. Als ik even de uitslagen van 2012 en 2013 naast elkaar leg ben ik één van de enige die het verschil onder de 20” kon houden. Nu breekt even een relatieve rustperiode aan waarin ik hopelijk mijn adductoren volledig kan laten herstellen. Het lijkt me noodzakelijk om in augustus met een fris en gezond lichaam aan de voorbereiding te kunnen beginnen van mijn eerste marathon. Foto's zijn te vinden op de fotopagina. Uitslag: http://sport.be.msn.com/runningtour/theclassic/2013/nl/uitslagen/ Grtz Pieter Na mijn halve marathon in Nijlen kon ik 4 weken goed trainen en tijdens mijn laatste intensieve trainingen liet ik mooie tijden noteren. Ik trok dus naar Lier met de ambitie om mijn PR van 15'19 te verbeteren. Maar al tijdens de opwarming had ik geen goed gevoel en had ik het ontzettend warm. In mijn reeks wou Mats Lunders richting 14'00 lopen en dat heb ik geweten.
De eerste 400m kwam ik in 1'10 door en lag ik al 20m achter op de rest van het deelnemersveld. Nadien kon ik de aansluiting wel terug maken. De eerste km ging in 3'00 wat nog steeds wat te snel was. Na 2 km stond er 3'06 op de klok en toen wist ik al hoe laat het was. Ik liep tegen mijn limiet en het tempoverval was al enorm. Na 3 km kwamen we door in +/- 9'15 en 100m verder besloot ik er de brui aan te geven, ook omdat ik enorm veel last kreeg van mijn voeten (later meer hierover). Toen ik na de race de uitslag even bekeek merkte ik dat ik duidelijk niet de enige was die een stuk boven zijn mogelijkheden bleef. Ik zal dus zeker niet de enige zijn geweest die last had met de omstandigheden. Dit kon ik al merken tijdens de wedstrijd. Toen ik uitstapte zat ik eigenlijk nog steeds tussen de atleten van mijn niveau, maar ook zij kenden veel verval. Reeds na 500m merkte ik dat mijn voeten oververhit aan het geraken waren en dat verbeterde er de rest van de wedstrijd niet op. Door uit te stappen hoopte ik de schade nog te beperken, maar vandaag moest ik mijn training toch al vlug staken omwille van de blaren die ik gisteren opliep. In het verleden ben ik al eens met hele lappen vlees van onder mijn voetzool van de piste in Lier gestapt. Warm weer en een mondopiste zijn blijkbaar dodelijk voor mijn voeten. Het is maar de vraag of ik de The Classic in Tessenderlo van volgende week maandag haal. Foto's zie fotopagina. Grtz Pieter De Blessure aan de hamstrings leek net op tijd onder controle om vandaag te starten in Nijlen. De voorbereiding was niet ideaal, maar moest normaal voldoende zijn om een degelijke prestatie te kunnen neerzetten. Doel was onder 1u14 te lopen. Met een goede tijd volgt meestal automatisch ook een mooie klassering.
De eerste km hadden we de wind pal in de rug en er werd dus behoorlijk snel gestart. Ik plaatste me rond de 10e positie. Al vlug kwam ik in een grote groep terecht met o.a. Steven Dobbelaere, Benjamin Tuffin, Kristof Nackaerts, Fred Op De Beeck, Bart Verschoren, Gino Casier en Chris Gommers. De eerste 2 km kwamen we door in 6'30. Dit was meer dan snel genoeg dus plaatste ik me achterin de groep. Nadien zakte het tempo en door de wind werd er soms tactisch gelopen. De eerste ronde van iets meer dan 5 km bleven we met deze groep samen. Tijdens de tweede ronde moest Casier, Tuffin en Gommers lossen. Ik had geen probleem met het tempo en bleef achteraan zitten om de andere het werk te laten opknappen. Na 10 km kwamen we door in 34'05, maar toen vond Fred Op De Beeck het welletjes en hij plaatste een serieuze versnelling. Nackaerts en Verschoren volgde vlot, Dobbelaere probeerde maar moest even later ook lossen. Ik probeerde niet eens en vond het verstandiger mijn tempo te blijven lopen. Het was nog een heel eindje. Bij het ingaan van de derde ronde kon ik terug aansluiten bij Dobbelaere, maar dat was van korte duur. Ik kwam alleen te lopen en plots kreeg ik het al een pak moeilijker. Tot 12 km had ik nog een mikpunt aan Dennis Laerte die met maaglast kampte. Even later zou hij opgeven. Nadien met de wind op kop kreeg ik het wel heel lastig en begon ik te vrezen dat mijn 3e halve marathon opnieuw een fiasco zou worden. Na 15km lag ik nog steeds op schema voor een tijd van 1u13, maar bij het ingaan van de laatste ronde kwam Chris Gommers me voorbij en plots stond ik compleet stil. Het was helemaal op en de laatste 5 km jogde ik noodgedwongen naar de finish, terwijl de ene na de andere atleet me voorbij ging. Als 16e kwam ik over de aankomst en 1u18'13 was mijn wederom belachelijke tijd. De voorbereiding was niet perfect verlopen en het weer (warm en veel wind) was niet goed voor een snelle tijd, maar dit mag geen verklaring zijn voor deze enorme inzinking. Ook tijdens de wedstrijd heb ik goed mijn hoofd erbij gehouden. Geen initiatief nemen, enkel volgen en op tijd drinken en afkoelen met sponzen. Het heeft allemaal niet mogen baten. Voorlopig bots ik op een grens na +/- 10 mijl. Gelukkig zijn grenzen er om te verleggen. Toch moet ik mij nog eens goed bezinnen over mijn geplande marathondebuut in oktober. Foto's zie fotopagina. Uitslag zie: http://users.telenet.be/halve_marathon_nijlen/# Grtz Pieter Na het BK 10000m kreeg ik opnieuw veel last van mijn adductoren en onderste buikspieren. Een blessure die het laatste half jaar regelmatig de kop opsteekt meestal kan ik gewoon doortrainen en gaat de pijn vanzelf weg. Momenteel ervaar ik echter te veel hinder om mijn normaal trainingsprogramma af te werken richting het VK Halve marathon in Nijlen op 2 juni. Ik beperk me momenteel tot korte, zeer rustige duurloopjes en hoop alsnog pijnvrij te zijn binnen 14 dagen. Als ik start zal het met een verre van ideale voorbereiding zijn en hoop ik terug te kunnen vallen op de geleverde trainingsarbeid in de maand april. De snelle duurloop die ik gepland had voor komende zondag tijdens de Parel der Kempen in Oostmalle laat ik dan ook aan mij voorbij gaan.
Grtz Pieter Tweemaal stond ik deze week op het tartan. Woensdag haasde ik de B-reeks van de 3000m tijdens de B-meeting van eigen club ACHL. Er werd me gevraagd een tempo te lopen richting 8'45. Na 2400m in 6'57 had ik mijn taak volbracht. O.a. Bjorn Willems (8'43), Joppe Geluykens (8'45), Kevin Schauwaers (8'48), Tom Steenackers (8'51) en Nick Renders (9'00) konden in deze reeks hun seizoen goed inzetten. Voor het eerst tijdens een 3000 had ik ook echt het gevoel zelf onder de 8'45 te kunnen lopen. Maar goed, de doelen liggen elders.
Zaterdag stond het BK 10000 in Duffel op het programma. De deelnemerslijst liet al vermoeden dat er niet veel atleten na mij de aankomst zouden bereiken en dit zou ook blijken. Samen met zowat al de favorieten mocht ik aan de binnenkant plaatsnemen voor de start. Dit zorgde ervoor dat ik de eerste ronde te ver vooraan zat. Ik liet onmiddellijk enkele atleten inschuiven en zette mij in het spoor van Adrien Stouffs. Na 1 km kwamen we door in 3'06. Een kilometer verder nam Jamal Boussattati de leiding van ons groepje (Jamal, Yirco Van Herck en ik) over. Ik kon vlot volgen maar zag dat het tempo nog steeds meer dan hoog genoeg lag. Uit ervaring van eerdere wedstrijden over 10000m op de piste weet ik dat eens je op kop komt er niet vlug nog iemand overneemt. Ik besloot dus te wachten en Jamal het werk te laten doen. Na 5 km in 16'06 ging het tempo plots stevig naar beneden. Ik wachtte nog een kilometer af, maar dan besloot ik de leiding te nemen en het tempo terug op te trekken. Yirco en Jamal konden echter aanpikken en het comfortabele gevoel dat ik in Jamal zijn spoor had verdween ook als sneeuw voor de zon. Met nog een kleine 2 km te gaan zat ik door mijn beste krachten heen en op een goeie kilometer van het einde gingen Yirco en Jamal me terug voorbij. Terwijl Yirco onmiddellijk afstand nam kon ik op 20m van Jamal blijven hangen. Met nog een laatste snelle 200m kon ik nog tot op 10 honderste van Jamal komen, maar hem passeren lukte niet meer. De klok stond stil na 32'12"49 en met deze tijd werd ik 14e op 17 finishers. Het was een sterk bezet BK met weinig atleten van regionaal niveau aan de start. De plaats zegt dus weinig. Mijn tijd daarentegen is maar liefst 48" sneller dan ik ooit liep. Ik kan dus niet anders dan heel tevreden zijn. Ik achtte 32'10 mogelijk mits super-ideale omstandigheden, maar ging eerder uit van een tijd rond 32'50. Het weer was ideaal, het koersverloop was dit zeker niet. De moeilijke kilometers tussen 6 en 8,5 liep ik op kop en het tempo was ook niet altijd even vlak. Ik moet dus tot het besluit komen dat een tijd onder de 32' niet onmogelijk is. Uitslag: http://www.duff.be/uitslagen/BK10K-040513.pdf Grtz Pieter De recuperatie na de Antwerp 10 miles is vlot verlopen en dus ga ik komende week proberen mijn pistebenen nog eens uit de kast te halen. Woensdag haas ik de B-reeks 3000m tijdens de B-meeting van mijn eigen club ACHL. Een sub 3'/km-tempo gedurende 2 km (of iets meer) is naar mijn gevoel echt sprinten. Het zal even pikken, maar normaal moet dit wel lukken.
Zaterdag staat dan het BK 10000 in Duffel op het menu. De deelnemerslijst ziet er vrij indrukwekkend uit. Ik zal veel in baan 2 mogen lopen om de atleten die mij dubbelen niet te hinderen. Hopelijk kan ik tijdens de wedstrijd toch één of enkele atleten vinden die ongeveer hetzelfde tempo lopen als mij zodat ik toch naar een mooie tijd kan lopen. Een mooie tijd wil zeggen onder mijn PR van 33'00". Als ik vergelijk met mijn wedstrijden op de weg mag dat in theorie geen al te groot probleem zijn, maar in werkelijkheid zijn mijn vorige 10000'den op de piste keer op keer flink tegengevallen. Toch maar even afwachten dus... Deelnemerslijst BK 10000m: http://www.val.be/?mnuid=832 Grtz Pieter Wat de ronde van Vlaanderen voor het wielrennen is, is de Antwerp 10 Miles voor het lopen. De hoogmis voor lopend Vlaanderen vond gisteren onder een stralende lentezon plaats. Maar liefst 35000 lopers en 90000 supporters zochten hun weg naar ’t Stad.
“Doseren” is het codewoord voor een goed resultaat en dat had ik mezelf vooraf goed ingeprent. De start was zoals elk jaar verschroeiend. Ik zocht mijn eigen tempo maar miste hierdoor wel de aansluiting met de hele grote kopgroep. Gelukkig vond ik na 1 km al mijn compaan van vorig jaar Raphael Durviaux. Samen met PieterJan De Bosscher liepen we door de Kennedytunnel. Raphael liep behoorlijk stevig de tunnel uit zodat Pieterjan de rol moest lossen. Nog voor de kaaien konden we o.a. Bjorn Willems bijhalen en we kwamen ook duidelijk korter bij een groepje met o.a. Kristof Nackaerts en Olivier Van Hoey (vorig jaar 12e). Halfweg kwamen we door in 26’15, meer dan snel genoeg. Even later konden we de aansluiting bij het groepje voor ons maken. Hier ging ik in even in de fout door met de wind op kop ook meteen naar de leiding van deze groep te gaan. De massa supporters langs de Kaaien was nog groter dan vorig jaar en dat bracht me even in de verleiding om wat te hard te gaan. Gelukkig zag (en voelde) ik vlug dat dit geen goed idee was. Na dik 9 km, toen we richting de Meir liepen hervond Kristof Nackaerts blijkbaar zijn 2e adem en met een snedige demarrage liep hij van ons weg. Ook de Meir was één groot kippenvelmoment met dank aan de joelende massa. Ik maakte me stilaan op voor het slot van de wedstrijd wanneer plots Steven Van De Casteele en David De Grooff uit de achtergrond op en over ons groepje ging. Ik schrok even, want had de 2 niet zien komen. Ik probeerde te volgen maar na 12,5km moest ik hen laten gaan. Ik moest even naar adem happen en me terug achter Raphael zetten. Net als vorig jaar doorliepen we samen de Waaslandtunnel. Net als toen zat ik comfortabel in zijn spoor tijdens de lastige hellende strook bij het uitlopen van de tunnel. Een jaar geleden wachtte ik tot we boven waren om mijn aanval in te zetten. Nu zag ik nog enkele atleten die met een sterk slot nog binnen bereik waren en besloot ik halfweg de klim al aan te zetten. Koen Wilssens, Pieter Hendrickx, Kristof Nackaerts, Steven Van De Casteele, David De Grooff, Lahsene Bouchikhi en nog een atleet die helemaal stil stond hadden we in ons vizier. Die laatste liepen we voorbij, maar Raphael kreeg ik er niet af en toen we op het vlakke stuk kwamen op 1 km van het einde kon ik niet onmiddellijk doortrekken. Blijkbaar had ik toch niet meer zo veel energie in de tank. Raphael ging me terug voorbij en ik beet me vast in zijn spoor. Pas de laatste 150m kon ik met een ultieme sprint Raphael achter mij laten. Hierdoor strandde ik op de hielen van Lahsene Bouchikhi. Ik liep na 53’27 over de aankomst, wat 21” sneller is dan vorig jaar. Met deze tijd werd ik 16e. Ondanks ik na Bouchikhi over de streep liep sta ik toch voor hem in de uitslag. Vermoedelijk omdat hij bij de start enkele rijen voor mij stond en zijn chip dus eerder geactiveerd werd. Terugblikkend op deze wedstrijd ben ik tevreden over mijn prestatie. Ik maakte amper fouten en had mijn wedstrijd goed ingedeeld. Het was een sterk bezette editie en de atleten die voor mij eindigde waren simpelweg beter. Daarnaast moet ik ook tot de conclusie komen dat dit zonder enige concurrentie de mooiste wedstrijd in Vlaanderen is. De sfeer was nog geweldiger dan de voorbije jaren. Over de hele 16 km stond een massa volk wat het beste in je naar boven laat komen. Iedere loper zou dit minstens 1 x in zijn leven moeten beleven. Uitslag vanaf dinsdag op: http://www.dvvantwerp10miles.be/ Foto's zie fotopagina. Grtz Pieter Zoals bijna elk jaar startte ik mijn weg/zomerseizoen in eigen gemeente met de Kastelenloop. Dit jaar moest er aan de omloop heel wat gewijzigd worden door werken aan de brug in Viersel. De nieuwe omloop opende niet meteen perspectieven voor een snelle tijd en dus ging al mijn aandacht naar het behalen van een zo goed mogelijke plaats. Ik was aangenaam verrast door het sterke deelnemersveld. Aan de start stond o.a. Steven Dobbelaere (finishte de voorbije 2 jaar net voor mij tijdens de Antwerp 10 miles), Tom Van Dyck, Jan Adriaensen, de broertjes Peter en Christophe De Ketelaere, Tommy Kinders,...
Zoals gewoonlijk nam Steven Dobbelaere een snelle start. Onder zijn impuls liep we de eerste km in 3'05. Voor mij zeker snel genoeg. Ook de tweede km ging in dit tempo en bij het verlaten van het asfalt besloot Jan over te nemen en er nog een push boven op te gooien. Ik kon vlot meeschuiven en zo waren we plots met 2 weg van de rest. Na 3 km volgde een moeilijke passage door wat niet meer was dan een hobbelig karrenspoor. Jan liet het tempo sterk zakken, maar ik besloot in zijn spoor te blijven. Het was nog ver en die eerste 3 km waren meer dan snel genoeg geweest. Ik vreesde dat de anderen zouden terugkeren, maar dit bleek niet het geval. Na 4 km volgde even een hachelijk moment. Een losgebroken paard stond midden op de weg en was niet bepaald de rust zelve. Half door de gracht lopend konden we maar net een trap van het dier vermijden. Achteraf besefte ik pas goed aan wat we hier ontsnapt zijn. Gelukkig werden de lopers die na ons kwamen niet meer gehinderd door het paard. Jan en ik verloren door dit incident toch wat tijd en ik had het even moeilijk om terug in mijn ritme te komen. Na 5,5 km na een moeilijk stukje bergop om langs het kanaal uit te komen voelde ik mijn benen vol lopen en moest ik Jan laten gaan. Ik koos even mijn eigen ritme, maar kon daarna het tempo terug opdrijven. Jan zou ik echter niet meer terug zien. Tot 2 km voor het einde kon ik het verschil beperkt houden, maar op een nieuwe hellende strook in het bos was het beste er bij mij af. Het verschil werd nu snel groter en achter mij kwam Tom Van Dyck (ondertussen opgerukt naar plaats 3) zelfs iets korter. De aankomst op de piste was echter nabij. Ik draaide met 200m achterstand op Jan de piste op en werd zo 2e in deze sterk bezette Kastelenloop. Tom Van Dyck kwam 20" later als 3e over de streep gevolgd door Tommy Kinders (4e), Peter De Ketelaere (5e) en Steven Dobbelaere (6e). Na het BK cross was het gevoel op training niet al te best. Zowel mijn plaats als tijd in deze wedstrijd is dan ook een reuze meevaller. Op een moeilijkere omloop loop ik nu 3" sneller dan vorig jaar. Hier had ik vooraf niet aan durven denken. Werkpuntje voor de komende trainingen: het verval in de slotfase proberen te beperken. Uitslag zie: http://apso-zandhoven.be/uitslagen.html Fotos' zie fotopagina. Grtz Pieter Terugblik veldloopseizoen
Bij het typen van dit bericht valt de sneeuw uit de lucht, maar toch is het winterseizoen weeral even voorbij. Met tevredheid kan ik terugkijken op het voorbije veldloopseizoen. Ik mag stellen dat ik een zeer constant seizoen heb gedraaid (6 x top 5 op 10 wedstrijden). Ik heb het gevoel dat ik het lopen en indelen van een lange cross nu goed beheers. Dit is een duidelijke vooruitgang in vergelijking met voorgaande jaren waarin ik zeer wisselvallig liep. Enkel het BK ging dit jaar totaal de mist in, niet door conditionele, maar eerder door lichamelijke problemen. Op het PK had ik ook het gevoel net onder mijn niveau te hebben gepresteerd. Al kon ik de schade daar nog beperken. Dat het BK en het PK mijn twee minste wedstrijden van het seizoen waren is niet helemaal toevallig. Het mentale aspect is hier een niet te onderschatten factor. Mijn 8 andere crossen daarentegen kon ik allemaal onder de noemer "goed tot zeer goed" plaatsen. Dat ik weinig blessurelast kende en 10 crossen kon afwerken is op zich al een zege. Vooruitblik zomerseizoen Na het zware en belastende BK cross stak de pijn in mijn liesstreek (onderste buikspieren + adductoren) weer de kop op. Hierdoor kon ik de eerste week na het BK amper lopen, maar sinds woensdag gaat het weer beter. Op zich is dit nog een goede timing om een kleine blessure op te lopen. Voorlopig til ik er dus niet al te zwaar aan. De geplande halve marathon in Lier van morgen laat ik wel noodgedwongen aan mij voorbij gaan. Het programma voor de komende maanden ziet er als volgt uit: - 6/4 Kastelenloop Zandhoven 10 km - 21/4 Antwerp 10 Miles - 4/5 BK 10000m Duffel - 2/6 VK + PK halve marathon Nijlen Niet al teveel wedstrijden dus. Zandhoven beschouw ik als een voorbereidingswedstrijd, maar in de 3 volgende wedstrijden hoop ik mijn grenzen te verleggen (d.w.z. PR's lopen)! Na de halve marathon in Nijlen bekijk ik de rest van het zomerseizoen. Waarschijnlijk worden juni en juli rustigere maanden om in augustus fris aan de voorbereiding te beginnen van mijn allereerste marathon. Met deze kanttekening: "als mijn lichaam het toelaat". Grtz Pieter |