Sinds eind september loop ik van de ene blessure in de andere. En ook na de Relays in Gent had ik het vlaggen. De pijn aan mijn scheenbeen voelde ik al tijdens de week voor de Relays, maar ik dacht deze onder controle te hebben. Mijn scheenbeen is wel eens meer gevoelig zonder dat je het echt een blessure kan noemen. Maandag na Gent deed het echter toch iets teveel pijn om het zo maar over het hoofd te zien. Ik besloot de training af te breken en terug naar huis te lopen, maar nog voor ik thuis was kreeg ik ook stekende pijn aan mijn hiel. Een compensatieverschijnsel? Hoe dan ook de pijn is sindsdien niet meer weggegaan. Zelfs bij het wandelen blijf ik pijn aan de hiel voelen. Er wordt aan hielspoor gedacht. Om mijn scheenbeen pijnvrij te krijgen heb ik ondertussen mijn kuiten laten losmaken door kiné Leo Wauters. Nieuwe zooltjes zouden mij moeten verlossen van de pijn aan mijn hiel. De crossen in Mol en Mechelen schrap ik al zeker van mijn wedstrijdenlijstje. Wanneer ik mijn volgende wedstrijd loop zal afhangen van wanneer ik de training terug pijnvrij kan hervatten.
Grtz Pieter
Grtz Pieter